HISTORIA ZIELĄTKOWA
Na polach Zielątkowa znaleziono najstarsze w gminie Suchy Las ślady człowieka. Na podstawie wykopalisk określono, że ten teren był zamieszkiwany w okresie 10000 – 8000 lat p.n.e. Podczas badań znaleziono: jeden grot strzały, tak zwany liściak, jeden rylec i pięć drapaczy krzemiennych. Ślady te przypisywane są ludności kultury świderskiej ze schyłkowego paleolitu.
W źródłach pisanych Zielątkowo wzmiankowane było po raz pierwszy w 1365 roku z okazji lokowania wsi na prawie niemieckim. W 1388 należało do Opola Chojnickiego (opole to nazwa jednej z najstarszych jednostek terytorialnych Słowian, występujących na terenach wczesnośredniowiecznej Polski – można przyjąć, że jego obecnym odpowiednikiem jest gmina).
Zielątkowo było własnością szlachecką. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od rodziny Zielątkowskich, choć na przestrzeni wieków kilkakrotnie się zmieniała: w 1394 roku było to Szelantkowo, w 1400 roku – Zelantkowo, w 1580 roku – Żełątkowo, w latach 1910 – 1918 – Treskowhof, w latach 1918 – 1939 – Zielątkowo, w okresie II wojny światowej – ponownie Treskowhof, a po 1945 – ponownie Zielątkowo. Zenon Pilarczyk (wieloletni nauczyciel w szkole w Chludowie) wysunął hipotezę, iż nazwa wsi pochodzi od Matiasa de Szelantkowo, którego imię i nazwisko mogło przejść na Maczko Zelantowsky, a z czasem na nazwę miejscowości – Zielątkowo. W dokumencie z 1419 roku wymieniany jest Maćko z Zielątkowa. W połowie XVI wieku wieś znajdowała się w rękach Jakuba Zielątkowskiego i Zielątkowscy dziedziczyli tu do 1793 roku. W latach 1660 – 1663 Zielątkowski, syna właścicieli Zielątkowa, był profesorem germanistyki w Akademii Lubrańskiego w Poznaniu.
W 1793 Zielątkowo dostało się pod zabór pruski. W latach 1807-1815 należało do Księstwa Warszawskiego, w tym od 1813 znalazło się pod okupacją rosyjską. Na mocy decyzji Kongresu Wiedeńskiego w 1815 roku ponownie znalazło się w granicach Prus i weszło w skład Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Tym razem zabór pruski trwał tu aż 103 lata – do 1918.
Od 1793 roku Zielątkowo wraz z Imbierowem przeszło w ręce Skrzetuskich, a następnie w ręce Łukasza Krzyżanowskiego. Od niego to w dniu 8 października 1801 roku za 160000 zł kupił je Tomasz Moraczewski.
W dniu 27 listopada 1811 roku w Zielątkowie urodziła się Bibianna Moraczewska znana literatka i działaczka społeczna biorąca udział w pracach konspiracyjnych. Zmarła w Poznaniu w 1887 roku.
W latach 1825 – 1827 oraz 1831 – 1842 przebywał w Zielątkowie również jej brat Jędrzej Moraczewski z wykształcenia prawnik z zamiłowania historyk, działacz polityczny, publicysta członek Komitetu Narodowego w powstaniu 1848 roku (Wiosna Ludów). Jędrzej Moraczewski kształcił się w Poznaniu i Kaliszu, studiował w Berlinie, Heidelbergu i Warszawie. Jest on autorem Dziejów Rzeczypospolitej Polskiej w dziewięciu tomach. W czasie powstania listopadowego jeździł do krajów niemieckich w misjach dyplomatycznych i po zakup broni. W walce dosłużył się rangi porucznika. We wrześniu 1831 roku został ranny w bitwie pod Pińczowem i dostał się do niewoli. Późną jesienią 1831 roku wrócił do Zielątkowa. W roku 1834 wybudowany został nowy dworek na wzgórzu (stojący do dziś, choć po wielu przebudowach w niczym nie przypomina pierwotnego obiektu) i założył przy nim ogród owocowy. Jędrzej Moraczewski prowadził działalność polityczną w szeregach Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, którego emisariuszy przyjmował często w Zielątkowie. Dyskusje na tematy literackie i polityczne toczono tutaj w gronie wielu gości. W Zielątkowie bywali: Włodzimierz Wolniewicz, Karol Libelt, Waldemar Breański, Gustaw Breza i inni. Przebywał tu również Niemiec, który z Jędrzejem Moraczewskim odbywał przejażdżki po Wielkim Księstwie Poznańskim, przyjaciel Polski i narodu polskiego dr R. Otto Spazier. Z redaktorów poznańskich dworek odwiedzali: Antoni Woykowski i Napoleon Kamiński.
Jędrzeja i Bibiannę bardziej pociągały książki i działalność społeczno-polityczna niż prowadzenie gospodarstwa wiejskiego. Rodzeństwo, po śmierci matki, pomyślało o sprzedaży rodzinnego majątku. Pierwszy kupiec Zielątkowa zjawił się 10 października 1840 roku. Właściwa sprzedaż majątku nastąpiła dopiero 15 kwietnia 1842 roku. Zielątkowo kupił ówczesny właściciel Chludowa Otto von Treskow za 420000 talarów. Majątek po sprzedaży Zielątkowa rozdzielono pomiędzy 3 siostry i 3 braci Moraczewskich.
Jędrzej Moraczewski wraz z siostrą Bibianną kupili kamienicę w Poznaniu przy ulicy Berlińskiej 32 (obecnie 27-go Grudnia). Jędrzej w Poznaniu dał się poznać jako orędownik założenia sceny polskiej i uniwersytetu, był współtwórcą Bazaru, Banku Ziemskiego i Ligi Polskiej, publicysta i autor wielu artykułów i dzieł poświęconych historii Polski. Zmarł w Poznaniu w 1855 roku.
W roku 1821 w Zielątkowie było 11 domów i 140 mieszkańców. W Imbierowie był 1 dom i 7 mieszkańców.
W 1833 roku Zielątkowo należało do obwodu wójtowskiego Maniewo.
W 1895 roku obszar wsi dworskiej Zielątkowo wynosił 559 ha i było w niej 9 domów zamieszkiwanych przez 187 mieszkańców, w tym 154 katolików i 33 ewangelików. Katolicy należeli do parafii w Żydowie, natomiast ewangelicy do parafii w Obornikach. Zielątkowo – Cegielnia miało 1 dom i 6 mieszkańców.
W dniu 19 stycznia 1909 roku ostatnia właścicielka Zielątkowa Alma von Treskow i jej córka Elsa sporządziły akt sprzedaży wsi na rzecz Niemieckiej Komisji Kolonizacyjnej. W latach 1910 – 1918 Zielątkowo nazywało się Treskowhof. W latach 1910 – 1912 Niemiecka Komisja Kolonizacyjna sprowadziła z różnych stron Niemiec i Rosji osadników zwanych kolonistami niemieckimi. W tych latach nastąpiła parcelacja ziem i budowa od podstaw gospodarstw rolnych.
Po odzyskaniu niepodległości, po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim i Wojnie Bolszewickiej koloniści niemieccy, którzy nie przyjęli obywatelstwa polskiego musieli opuścić swoje zagrody. Wyjeżdżając mogli zabrać lub sprzedaż inwentarz żywy i martwy. Polacy nabyli te gospodarstwa z Urzędu Ziemskiego na raty spłacając w przeliczeniu na zboże przez okres 40 lat. Nowymi właścicielami byli zarówno miejscowi, jak i ludzie zasłużeni w walkach dla Polski.
Spis powszechny ludności przeprowadzony w dniu 30 września 1921 roku wykazał w Zielątkowie 39 budynków mieszkalnych zamieszkałych przez 279 osób, w tym 226 narodowości niemieckiej i 53 narodowości polskiej. W 1922 roku wszystkie domy zasiedlone były przez mieszkańców posiadających obywatelstwo polskie.
W grudniu 1922 roku ksiądz Jan Jarczewski proboszcz w Żydowie i komendarz w Sobocie założył Kółko Rolnicze w Golęczewie, do którego należeli rolnicy z Zielątkowa, a w dniu 28 stycznia 1932 roku Józef Weiss założył Kółko Rolnicze w Zielątkowie.
W 1923 roku w Zielątkowie powstała O.S.P., której założycielem był Antonii Andrzejewski. Pierwsza dwukołowa sikawka konna stanowiąca wyposażenie OSP jest teraz eksponatem w Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach.
W 1923 roku rozpoczęła się nauka w Szkole Podstawowej w Zielątkowie – kierownikiem była Helena Busiówna. Szkoła mieściła się w budynku przy obecnej ulicy Szkolnej 1.
Pierwszym sołtysem w Zielątkowie był Jan Gumny.
W dniu 1 lipca 1925 roku sztandar otrzymało Koło Sobota, Golęczewo, Zielątkowo Towarzystwa Powstańców i Wojaków.
Spis powszechny ludności przeprowadzony w dniu 9 grudnia 1931 roku wykazał w Zielątkowie 39 budynków mieszkalnych zamieszkałych przez 302 osoby.
W 1933 roku oddano do użytku stację kolejową w Chludowie.
W latach 1933 – 1936 istniało w Zielątkowie Koło Towarzystwa Czytelni Ludowych do którego należało 24 członków.
W 1934 roku gromada Zielątkowo weszła w skład gminy Oborniki Południe.
1 września 1939 roku wybuchła II Wojna Światowa.
Mieszkańcy Zielątkowa nie opuszczali swoich zagród za wyjątkiem mężczyzn. Przez wieś przemieszczała się ludność uciekająca przed Niemcami na wschód, w tym więźniowie z obozu karnego we Wronkach. Samoloty niemieckie przelatywały w dzień i w nocy. Żołnierzy niemieckich na rowerach (około 20) ludność zobaczyła w pierwszej dekadzie września – przyjechali z Wargowa i dojechali do Golęczewa.
Niemieccy mieszkańcy z Golęczewa przywieźli do sołtysa Antoniego Andrzejewskiego zarządzenie, by wszyscy Polacy posiadający broń, radia, aparaty fotograficzne, rowery oddali je do sołtysa.
W czasie okupacji Zielątkowo nazwało się Treskowhof. W 1940 roku sołectwo objął Bolesław Sujak. Kolejnymi sołtysami byli Myke i Kurc.
W dniu 26 września 1940 roku w nocy pod nadzorem gestapo i policji wywłaszczono 22 rodziny właścicieli gospodarstw rolnych i 6 rodzin, które nie posiadały ziemi. Rodziny te zostały załadowana na wozy i przetransportowane do Ocieszyna oraz dalej do Obornik, skąd transportem kolejowym przewieziono je do obozu przesiedleńczego w Łodzi. Kilka dni później, po przeprowadzonej selekcji, część osób pojechało na roboty do Niemiec, a pozostałych transportem kolejowym przewieziono w głąb Generalnej Guberni w okolice Chełma Lubelskiego i dalej w różne strony. Tego samego dnia (26.09.1940) opuszczone gospodarstwa zajęli Niemcy z okolic Lublina (zwani Baltendeuch).
Kolejna grupa mieszkańców została wysiedlona w 1941 roku. Były to 8 rodziny właścicieli gospodarstw rolnych i 3 rodziny, które nie posiadały ziemi. Rodziny te zostały rozwiezione po różnych miejscowościach Warthengau (Kraj Warty), a dwie z nich wywieziono do Austrii. Opuszczone gospodarstwa zajęli Niemcy z Rosji i Rumunii zwani Schwarzmandeuch.
Pozostali mieszkańcy Zielątkowa powyżej 12 roku życia byli rozesłani na przymusowe roboty.
W styczniu 1945 roku zaczęła się ta sama gehenna, z którą mieliśmy do czynienia od 1939 roku, z tym że tym razem na zachód uciekała ludność niemiecka. Niemieccy mieszkańcy opuścili Zielątkowo 20 stycznia 1945 roku. Tego samego dnia wieczorem do wsi wkroczyły cofające się z frontu niemieckie jednostki zmechanizowane. W szkole utworzony został szpital polowy funkcjonujący do 23 stycznia 1945 roku. W dniu 24 stycznia 1945 w godzinach przedpołudniowych (około 10-11) do Zielątkowa wkroczyły jednostki Armii Czerwonej. Od tego dnia wieś stała się główną „autostradą”, którą przemieszczały się jednostki armii radzieckiej i polskiej. Szlak zaopatrzeniowy prowadził z wykorzystaniem mostu w Biedrusku przez Chludowo i Zielątkowo dalej w kierunku zachodnim i północnym.
Niemcy bronili się w niemal pełnym okrążeniu w poznańskiej Cytadeli do 23 lutego 1945 roku. Nacierające na Poznań wojska radzieckie celowo zostawiły korytarz w pierścieniu okrążenia, aby tą drogą mogły wydostawać się oddziały niemieckie. Miało to na celu zmniejszenie liczby obrońców, a tym samym ułatwienie zdobycia umocnień. Uciekinierzy mieli być rozbrajani lub likwidowani poza Poznaniem. Część z grup opuszczających Cytadelę w drodze na zachód przechodziła przez Zielątkowo. We wsi zorganizowany został ochotniczy oddział samoobrony, którego zadaniem była obrona przed przedzierającymi się żołnierzami niemieckimi. Komendantem oddziału został Józef Weiss. Najsilniejsza grupa w sile około 200 żołnierzy wydostała się z Cytadeli w dniu jej poddania (23.02.1945). W godzinach popołudniowych tego dnia kilku żołnierzy z Komendy radzieckiej oraz ochotnicze oddziały samoobrony z Zielątkowa i okolicy przyjęły nierówną walkę na przedpolu i w zabudowaniach naszej wsi oraz w lesie sepińskim. W potyczce zginęło 11 żołnierzy niemieckich, a 16 zostało wziętych do niewoli. Po stronie polskiej zanotowano 2 zabitych mieszkańców Zielątkowa oraz 3 rannych (z Wargowa, z Psarskiego i żołnierza radzieckiego).
Podczas wojny zginęło łącznie 8 mieszkańców Zielątkowa:
Walerian Gimzicki – poległ w 1939 roku na Pomorzu,
Władysław Gumny – poległ w 1939 roku w okolicach Łowicza
Bernard Hermann – poległ w 1939 roku w okolicach Kutna,
Antonii Wiess – poległ w 1944 roku pod Monte Casino,
Józef Matelski – poległ w 1944 roku w okolicach Chełma Lubelskiego,
Józef Passoń – poległ w 1944 roku w Lasach Parczewskich na Lubelszczyźnie,
Bronisław Hermann – poległ w 1945 roku w lesie sepińskim w Zielątkowie,
Franciszek Przybył – poległ w 1945 roku w lesie sepińskim w Zielątkowie.
W 70-tą rocznicę wybuchy II wojny światowej, w 2009 roku, obok remizy strażackiej w Zielątkowie odsłonięto poświęcony im kamień pamiątkowy.
Obóz koncentracyjny od 1939 do 1945 roku przeżył i powrócił do Zielątkowa Powstaniec Wielkopolski Andrzej Dukat.
Po przejściu frontu w lutym 1945 i później po ostatecznym zakończeniu wojny w Europie w maju 1945 do Zielątkowa stopniowo powracali mieszkańcy z wysiedleń i prac przymusowych.
W pierwszych dniach lutego 1945 na sołtysa wybrano Antoniego Andrzejewskiego.
Naczelnik OSP z 1939 roku Franciszek Jędrzejewski wznawia działalność i organizuje sekcję bojową.
Pan Czesław Hepner nauczyciel z Chludowa wznowił naukę w Szkole Podstawowej. Kolejnymi nauczycielami do 1977 roku byli Kierownik Stefania Wyrzykowska i Dyrektor Tadeusz Nowicki
W dniu 30 czerwca 1946 roku odbywa się w Polsce referendum, w którym władze zachęcały do głosowania „3 x TAK”. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Wargowie I w świetlicy.
W latach 1946 – 1947 w Zielątkowie działał komitet elektryfikacyjny, którego przewodniczącym był Antonii Andrzejewski. Z własnego lasu gromadzkiego mieszkańcy wycinali drzewa i przygotowywali z nich słupy do linii wysokiego napięcia. Mieszkańcy oraz firma Edwarda Wasilewskiego z Poznania wybudowali sieć wysokiego i niskiego napięcia. Po żniwach włączono oświetlenie.
Po wojnie w Polsce Ludowej powstały różnego rodzaju partie polityczne i organizacje społeczne.
W Zielątkowie działały:
Polska Partia Socjalistyczna – sekretarz Julkowska (zamieszkała u Kolanusa)
Polska Partia Robotnicza – sekretarz Edmund Sujak,
Polskie Stronnictwo Ludowe – prezes Józef Wiess,
Stronnictwo Ludowe – prezes Antonii Andrzejewski.
W 1948 roku pozostają dwie partie: Stronnictwo Ludowe i Polska Zjednoczona Partia Robotnicza.
Poza partiami politycznymi w Zielątkowie działały organizacje społeczne: Ochotnicza Straż Pożarna, Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej, Ludowy Zespół Sportowy (piłka nożna) oraz Kółko Rolnicze, a przy nim Koło Gospodyń Wiejskich.
W dniu 19 stycznia 1947 roku odbyły się wybory do Sejmu. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Szkole w Wargowie.
W dniu 17 sierpnia 1947 roku mieszkańcy Zielątkowa obchodzili 25-cio lecie zasiedlenia wsi. Ochotnicza Straż Pożarna otrzymała pierwszą motopompę „Leopoldia” o wydajności 800 litrów na minutę.
W maju 1950 roku powstała Spółdzielnia Produkcyjna „Wyścig”, której przewodniczącym był Antonii Andrzejewski.
W dniu 1 stycznia 1955 roku w związku z nowym podziałem administracyjnym gromada Zielątkowo została wyłączona z gminy Oborniki Południe w powiecie obornickim a włącza do gromady Chludowo w powiecie poznańskim.
W dniu 1 stycznia 1973 roku gromada Zielątkowo wraz z gromadą Chludowo została włączona do gminy Suchy Las.
W czerwcu 1977 roku z powodu zbyt małej ilości dzieci zamknięta została szkoła w Zielątkowie. Dzieci (do czerwca 1991 roku) dowożone były przyczepą traktorową (budą) do szkoły w Chludowie.
W latach siedemdziesiątych w czynie społecznym i przy udziale Urzędu Gminy zbudowana została droga asfaltowa w kierunku Chludowa.
W 1979 roku Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska w Poznaniu wybudowała i otworzyła w Zielątkowie sklep spożywczo-przemysłowy.
W 1981 roku w Zielątkowie powołano Solidarność Rolniczą, której przewodniczącym został Jan Herman. Zakończyła ona działalność 13 grudnia 1981 roku.
W dniu 17 lutego 1986 roku do Zielątkowa wjechał pierwszy autobus MPK linii 124. Wieś zyskała połączenie z Poznaniem – pętla na Piątkowie.
W dniu 1 października 1987 roku na granicy Zielątkowa i Golęczewa otwarto drogę asfaltową łącząca obie miejscowości. Otwarcie było symbolicznym zakończeniem inwestycji, dzięki której Zielątkowo miało asfaltowe połączenia nie tylko z Chludowem, ale również z Golęczewem oraz po kilkanaście metrów asfaltowych dywaników w kierunku Sepna i Wargowa. Od tego dnia autobus MPK 124 jeździł przez całą wieś (trasa nie zmieniła się do dnia dzisiejszego).
W dniach 25 listopada i 9 grudnia 1990 roku odbyły się wybory prezydenckie. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Chludowie. Prezydentem został Lech Wałęsa.
W dniu 27 maja 1990 odbyły się pierwsze wybory samorządowe. Mieszkańcy gminy Suchy Las wybierali 20-osobową Radę Gminy, która to dokonywała wyboru Wójta. Wójtem został Pan Adam Tychowski. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Leszka Roszczyka.
Z dniem 1 lipca 1991 roku autobus MPK zostaje zastąpiony przez komunikację gminną
W grudniu 1991 roku ukazuje się pierwszy numer Gazety Sucholeskiej
W 1992 roku OSP otrzymuje z Urzędu Gminy Suchy Las samochód marki ŻUK.
W dniu 11 marca 1992 zamknięty zostaje Sklep Samopomocy Chłopskiej, a w jego miejsce powstaje sklep prywatny.
W latach 1992 – 1993 wybudowano i uruchomiono ujęcie wody w Zielątkowie oraz sieć wodociągową o długości 4564 metrów.
W roku 1993 na zebraniach wiejskich powołano społeczny komitet budowy sieci telekomunikacyjnej dla Chludowa, Golęczewa i Zielątkowa, którego przewodniczącym został Paweł Jurgowiak, a zastępcami Andrzej Stańko i Henryk Pawlak. Telefony zaczęły dzwonić w listopadzie 1997 roku.
W dniu 9 maja 1993 roku OSP Zielątkowo obchodziła 70-lecie istnienia.
W dniu 19 czerwca 1994 odbyły się wybory samorządowe. Mieszkańcy gminy Suchy Las wybierali 20-osobową Radę Gminy, która dokonała wyboru Wójta. Wójtem został Pan Grzegorz Pawłowski. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Czesława Matelskiego.
We wrześniu 1995 roku ukazał się pierwszy kolorowy numer miesięcznika Sucholeskiego.
W dniach 05 listopada i 19 listopada 1995 roku odbyły się wybory prezydenckie. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Chludowie. Prezydentem został Aleksander Kwaśniewski.
W roku 1998 oddano do użytku nową remizę dla OSP.
W dniu 11 października 1998 odbyły się wybory samorządowe. Mieszkańcy gminy Suchy Las wybierali 20-osobową Radę Gminy, która dokonała wyboru Wójta. Wójtem został wybrany Pan Grzegorz Wojtera. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Leszka Roszczyka.
W dniu 17 października 1999 roku mieszkańcy powitali uczestników rajdu rowerowego. Zorganizowano poczęstunek „Pieczona Pyra”.
W dniu 28 maja 2000 roku Urząd Gminy przekazał OSP samochód marki IFA.
W dniu 8 października 2000 odbyły się wybory prezydenckie. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Chludowie. Prezydentem w pierwszej turze został Aleksander Kwaśniewski.
W roku 2000 do Zielątkowa zaczął płynąć gaz.
W dniu 12 listopada 2002 odbyły się wybory samorządowe. Tym razem mieszkańcy gminy Suchy Las wybierali 15-osobową Radę Gminy oraz, po raz pierwszy, wójta w wyborach bezpośrednich. Wójtem Gminy Suchy Las został wybrany Pan Grzegorz Wojtera. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Andrzeja Cygańczyka.
W dniach 9 października i 23 października 2005 roku odbyły się wybory prezydenckie. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Chludowie. Prezydentem został Lech Kaczyński.
W dniu 12 listopada 2006 odbyły się wybory samorządowe. Wójtem Gminy Suchy Las na trzecią kadencję został wybrany Pan Grzegorz Wojtera. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Pawła Tyrkę.
W dniu 21 listopada 2010 odbyły się wybory samorządowe. Wójtem Gminy Suchy Las na czwartą kadencję został wybrany Pan Grzegorz Wojtera. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Pawła Tyrkę.
W dniu 28 lutego 2011 odbyły się wyboru sołtysa i Rady Sołeckiej. Sołtysem została wybrana Regina Roszczyk. W skład Rady Sołeckiej weszli: Czesław Matelski, Leszek Gralak, Roman Tecław, Michał Kaczmarek i Astrida Cicha.
W dniach 20 czerwca i 4 lipca 2010 roku odbyły się wybory prezydenckie. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Chludowie. Prezydentem został Bronisław Komorowski.
W dniu 16 listopada 2014 odbyły się wybory samorządowe. Wójtem Gminy Suchy Las na piatą kadencję został wybrany Pan Grzegorz Wojtera. Radnym z Zielątkowa wybrano Pana Pawła Tyrkę.
W dniu 25 marca 2015 odbyły się wyboru sołtysa i Rady Sołeckiej. Sołtysem na kolejną kadencję została wybrana Regina Roszczyk. W skład Rady Sołeckiej weszli: Roman Tecław, Tomasz Sztolcman, Robert Korzeniewicz, Piotr Ignasiak i Jakub Maciejowski
W dniach 10 maja i 24 maja 2015 roku odbyły się wybory prezydenckie. Mieszkańcy Zielątkowa głosowali w Chludowie. Prezydentem został Andrzej Duda.
W dniu 7 czerwca 2015 roku odbył się kolejny turniej piłkarski i festyn z okazji dnia dziecka. Niestety zabawę trochę popsuła nam pogoda.
Szanownych czytelników prosimy o aktywne włączenie się w redagowanie tego działu, poprawianie ewentualnych błędów oraz uzupełnianie braków.
Szczególnie zależy nam na pozyskaniu wszelkich zdjęć przedstawiających wygląd Zielątkowa oraz życie w naszej wsi w dawnych latach. Zdjęcia mogą być dostarczane w postaci skanów lub oryginałów (sami je zeskanujemy i zwrócimy właścicielom) do Pani Sołtys lub któregokolwiek członka Rady Sołeckiej.
Z góry dziękujemy i zapraszamy do współpracy.
Powyższy materiał zredagowany został w głównej mierze w oparciu o pracę Pana Teodora Chudzińskiego wieloletniego mieszkańca Zielątkowa, który pasjonuje się historią okolicy i przez wiele lat zbierał wspomnienia sąsiadów, które uzupełniał o informacje znalezione w różnych pismach i książkach.